Taal en rekenen zijn basisvaardigheden waarvan het tegenwoordig niet altijd vanzelfsprekend is dat leerlingen en studenten ze ook goed beheersen. Centraal doel in het landelijk onderwijsbeleid is het verbeteren van deze basisvaardigheden, door gericht - in alle sectoren van het onderwijs - meer aandacht te besteden aan taal en rekenen of wiskunde, en meer opbrengstgericht te werken. Dit rapport laat zien hoe verschillende, bij het basis- en voortgezet onderwijs betrokken actoren deze landelijke beleidsdoelstelling opvatten en al dan niet in praktijk brengen. Het rapport is gebaseerd op een kwalitatief onderzoek bestaand uit verschillende onderzoeksrondes (één schriftelijke ronde en daarna ter verdieping twee rondes met groepsgesprekken). In het rapport komen schooldirecties, schoolbestuurders, leerkrachten in het basisonderwijs en docenten in het voortgezet onderwijs, ouders in de medezeggenschapsraden van scholen, interne toezichthouders, gemeentelijk beleidsmedewerkers en wethouders met onderwijs in hun takenpakket of portefeuille aan het woord. Doel van het onderzoek was om een breed beeld te schetsen van hoe men in het onderwijsveld vanuit verschillende posities, tegen dit thema aankijkt. Alle partijen vinden de basisvaardigheden heel belangrijk; er is dus zeker sprake van een draagvlak voor dit beleid, maar dat betekent nog niet dat iedereen zich daar ook even goed voor kan, of wil, inzetten. Duidelijk wordt dat de landelijke beleidsdoelen heel verschillend worden opgevat en in praktijk gebracht.