Op de persconferentie van de BBL "Geen nieuwe betonwegen, nieuwe denkwegen" werd het huidige mobiliteitsbeleid in vraag gesteld. Nieuwe wegen bouwen om een aantal problemen op te lossen, is niet rationeel. Nieuwe wegen of 'missing links' zorgen immers voor nieuw autoverkeer en nieuwe verplaatsingen. Politici zouden volgens de BBL beter werken aan de opbouw van een nieuw mobiliteitsbeleid in plaats van dure studies te laten uitvoeren. Uit het Mobiliteitsplan Vlaanderen blijkt dat bij de confrontatie van de theorie met de praktijk de klassieke oplossingen altijd opnieuw opduiken. Duurzame mobiliteit houdt vijf kernbegrippen in waarmee men rekening moet houden: verkeersveiligheid, verkeersleefbaarheid, natuur en milieu, bereikbaarheid en toegankelijkheid. Op de persconferentie werden drie voorbeelden gegeven ter illustratie van deze stelling. In dit artikel bekijkt de auteur de N41 en de N42 in Oost-Vlaanderen. Voor beide wegen bestaat het gevaar dat ze alternatieve routes zullen worden. Het advies van deskundigen werd in deze dossiers niet gevolgd en men heeft geen gebruik gemaakt van de Strategische MER. Tussen de duurzame beleidsscenario's en de toetsing op het terrein (Business As Usual) schuilt nog een enorme beleidskloof.