Makalah ini membincangkan status perundangan Sabah (North Borneo) sebagai entiti politik dalam perkembangan sejarah yang menyentuh perubahan kedudukan perundangannya dari zaman prakolonial ke zaman kolonial dan pascakemerdekaan. Ia merujuk kepada persoalan sama ada kedudukan Sabah sebagai satu entiti politik yang tunggal atau satu jajahan takluk yang tunggal semasa era prapenjajahan. Ia mengemukakan fakta sejarah yang menunjukkan bahawa Sabah hanya muncul sebagai satu entiti tunggal semasa zaman penjajahan dan pascakemerdekaan. Justeru, Sabah merupakan jajahan takluk semasa zaman prakolonial, sebuah tanah jajahan pada masa penjajahan dan merupakan sebuah negeri apabila menyertai pembentukan Persekutuan Malaysia pada tahun 1963. Hal ini juga menunjukkan bahawa Sabah tidak pernah menjadi sebuah negara dalam konteks kerangka politik Melayu tradisional dan negara bangsa (nationstate). Perbincangan ini bersandarkan analisis kandungan ke atas dokumen sejarah yang bersifat prima di samping sumber sekunder yang berkaitan. This article discusses the legal status of Sabah (North Borneo) as a political entity in the historical development in reference to the changes in its legal status from pre-colonial to colonial and post-independence periods. It refers to the question of the status of Sabah as a single political entity or a single dominion during the pre-colonial period. It presents the historical facts which show that Sabah only emerged as a single political entity during colonial and post-independence periods. Hence, Sabah was actually a dominion during pre-colonial period, a colony during colonial period and a state when it joined the formation of the Federation of Malaysia in the year of 1963. This also shows that Sabah has never become a nation in the context of Malay traditional political framework and nation-state. The discussion is based on the content analysis on primary historical documents as well as relevant secondary sources.