Bazı sosyo-ekonomik amaçlar doğrultusunda, devletin tahsilinden vazgeçtiği vergiler, vergi harcaması olarak bilinmektedir. Devlet, tahsilinden vazgeçtiği bu vergiler (harcamalar) yoluyla mali ve sosyal politikalar üretmektedir. Vergi harcamaları, sosyal politikalar üretmek amacıyla kullanılan mali bir araçtır. Her ne kadar tanımı gereği vazgeçilen bir gelir olduğu ve dolayısıyla bir kayıp olarak görülse de, bu tür harcamalar kullanılabilir geliri etkilediğinden; dolaylı olarak ulusal gelirde bir artışa da sebebiyet verebilmektedir. Bu çalışmada Belçika, Danimarka, Finlandiya ve Hollanda ülkelerinin vergi harcamaları gelişimi incelenmiştir. Söz konusu ülkelerin vergi harcama boyutları, vergi harcama kategorileri ve yayınlanan raporların değerlendirilmesi, bu çalışmanın konusunu oluşturmaktadır. Vergi harcaması kavramının ülkeden ülkeye değişkenlik göstermesi, uygulamada da farklılıklar yaratmaktadır. Bu durum ülkeler arasında mukayeseyi zorlaştırmaktadır. ; The taxes that the state desists from the collection thereof due to some socio-economic purposes are called “tax expenditures”. The state creates financial and social policies by virtue of these taxes (expenses) that same desists from the collection thereof. Tax expenditures are financial instruments employed with an eye to produce social policies. Much as, by definition, it looks like a desisted income and therefore seen as a loss, these expenses are able to affect disposable income and as such cause an increase in the national income indirectly. In this study, the development of tax expenditures of Belgium, Denmark, Finland and the Netherlands are examined. The size of the cited states' tax expenditure, their tax expenditure categories and evaluation of published reports are the subjects of this study. Variability of the tax expenditure concept from country to country makes a difference also in applications. This case complicates making comparison between countries.