No Emancipation without Compensation : Slave Owners’ Petitions and the End of Slavery in the Netherlands, c. 1833-1873 ; No Emancipation without Compensation: Slave Owners’ Petitions and the End of Slavery in the Netherlands, c. 1833-1873
This article analyses how Dutch slave owners and shareholders used petitions to influence how slavery was abolished in Suriname, Curaçao and the Antilles. They have been characterised as defenders of slavery. Throughout this article it will become clear that slave owners and shareholders did not aim for the continuation of slavery in the Dutch Atlantic after the 1840s. Instead, they successfully lobbied to postpone abolition until the most favourable conditions for them – rather than the enslaved people – had been agreed in Parliament. British legislation and colonial practices inspired their... Mehr ...
Verfasser: | |
---|---|
Dokumenttyp: | Artikel |
Erscheinungsdatum: | 2024 |
Verlag/Hrsg.: |
Koninklijk Nederlands Historisch Genootschap
|
Schlagwörter: | Anti-abolitionism / Dutch empire / British empire / Slavery / petitioning |
Sprache: | Englisch |
Permalink: | https://search.fid-benelux.de/Record/base-29598508 |
Datenquelle: | BASE; Originalkatalog |
Powered By: | BASE |
Link(s) : | https://bmgn-lchr.nl/article/view/12783 |
This article analyses how Dutch slave owners and shareholders used petitions to influence how slavery was abolished in Suriname, Curaçao and the Antilles. They have been characterised as defenders of slavery. Throughout this article it will become clear that slave owners and shareholders did not aim for the continuation of slavery in the Dutch Atlantic after the 1840s. Instead, they successfully lobbied to postpone abolition until the most favourable conditions for them – rather than the enslaved people – had been agreed in Parliament. British legislation and colonial practices inspired their advocacy for financial compensation and labour immigration, showing the transnational nature of this approach. Referring to legislation adopted by the States General also proved an effective tactic to legitimise their claims. The resulting Emancipation Act became part of the Dutch State’s transformation into an anti-slavery empire, because the Act expanded the state’s power over the formerly enslaved people in Suriname and the use of coerced labour under the guise of abolition. ; Dit artikel analyseert hoe Nederlandse slaveneigenaren en aandeelhouders petities gebruikten om invloed uit te oefenen op de manier waarop slavernij werd afgeschaft in Suriname, Curaçao en Nederland. Het maakt duidelijk dat de slaveneigenaren en aandeelhouders na de jaren 1840 niet de voortzetting van slavernij in het Nederlands Atlantisch gebied voor ogen hadden. In plaats daarvan lobbyden zij succesvol voor het uitstellen van de afschaffing totdat het parlement de gunstigste voorwaarden voor henzelf – en niet voor de slaafgemaakten – had goedgekeurd. Britse wetgeving en koloniale praktijken inspireerden hun pleidooien voor financiële compensatie en arbeidsmigratie, waaruit blijkt dat hun aanpak transnationaal was. Het verwijzen naar oude besluiten van de Staten-Generaal bleek ook een succesvolle tactiek om hun claims te legitimeren. De uiteindelijke Emancipatiewet maakte deel uit van de transformatie van de Nederlandse staat in een koloniaal rijk ...