Deze bijdrage is onderdeel van het discussiedossier 'Omgang met de Tweede Wereldoorlog: integriteit en nivellering'. In 2019 onderzocht de Commissie Wetenschappelijke Integriteit van de Rijksuniversiteit Groningen of Ad van Liempt in zijn proefschrift plagiaat had gepleegd. Zij oordeelde dat dit niet het geval was maar signaleerde wel dat er sprake was van slordigheden en omissies in de bronvermeldingen. Dit roept de vraag op waar de grenzen liggen tussen schending van de wetenschappelijke integriteit en gebrek aan zorgvuldigheid. In deze bijdrage wijs ik op het belang van een kritische omgeving bij het doen van wetenschappelijk onderzoek, en op de risico’s die de drang tot ‘scoren’ met zich meebrengen voor het bevorderen van kwaliteit en integriteit in de wetenschap. In 2019, the Academic Integrity Committee of the University of Groningen investigated whether Ad van Liempt had committed plagiarism in his dissertation. It ruled that this was not the case, but the committee did identify sloppiness and omissions in Van Liempt’s source citations. This raises the question of where the boundaries lie between the violation of scientific integrity and the lack of due diligence. In this contribution, I point out the importance of a critical environment when conducting scientific research, and the risks that the urge to ‘score’ entails for the fostering of quality and integrity in science.