The paper presents in an essayistic form three Amsterdam’s museums: Rijksuseum, Tropenmuseum and Museum Ons’ Lieve Heer op Solder not in terms of a presentation of their history and collections, but in terms of the idea of heritage commodification and planning, which is embodied in museum shops combined with cafés and restaurants. Amsterdam’s museums are overshadowed by high-profile stereotypes about the city. They are not among the world’s most popular museums as the Netherlands itself is not a top tourist destination. Therefore, the relaxed atmosphere of Amsterdam’s museums – distinguished by its own style between heritage conservation, pragmatism, Protestant ethics, and the existential concept of gezelligheid – needs to be operationalised as an implementation model in other museums around the world. Furthermore, the very subject of museum shops – in terms of their role in heritage commodification and planning – has not been a crucial subject of reflection in the humanities or social sciences. This essay contributes to the study of museum shops as places where the exhibits “exit” the museum room, while the museum “enters” the market. The author points out that the concept of “museum shop” in the context of Amsterdam has a double meaning, emphasising that in this city the division between the sacred museum and the profane street is fluid. ; Artykuł w eseistycznej formie przedstawia 3 amsterdamskie muzea: Rijksuseum, Tropenmuseum i Museum Ons’ Lieve Heer op Solder nie pod kątem prezentacji ich historii i kolekcji, ale idei komodyfikacji i planowania dziedzictwa, którą wcielają w życie sklepy muzealne połączone z kawiarniami i restauracjami. Amsterdamskie muzea pozostają w cieniu głośnych stereotypów na temat tego miasta. Nie ma ich w czołówce najpopularniejszych muzeów świata, ponieważ sama Holandia nie stanowi czołowej destynacji turystycznej. Dlatego luźna atmosfera panująca w amsterdamskich muzeach – wyróżniająca się własnym stylem pomiędzy ochroną dziedzictwa, pragmatyznem, etyką protestancką i ...