We zijn ons pas bewust van onze afhankelijk van grote infrastructurele systemen op momenten dat deze het af laten weten. Tegelijkertijd zijn deze systemen door privatisering en verzelfstandiging steeds meer gefragmenteerd geraakt. In dit artikel willen wij inzicht geven in de complexiteit van het Nederlandse spoorsysteem en duidelijk maken waarom het in een dergelijk systeem zo moeilijk is om calamiteiten te voorkomen. Dit doen wij middels een reconstructie van de buitengebruikname van wissels en sporen op 19 februari 2014i. Op deze dag raakte het proces van buitengebruikname stuurloos, met als gevolg dat het treinverkeer rond Den Haag abrupt stil kwam te liggen. Aan de hand van het begrip sensemaking laten wij zien waarom de verschillende betrokkenen in het spoorsysteem er niet in slaagden om tot een gezamenlijke beeldvorming te komen en een gecoördineerde afschaling van de treindienst onmogelijk werd. ; We are only fully aware of our dependency on large scale technical infrastructure systems when they fail to provide reliable services. Yet, at the same time we have witnessed the dismantling of the organizations providing these services due to privatization and liberalization policies. In this article we provide insight into the complexity of managing these now networked systems consisting of several private and publi