This article rereads a well-known chapter in Belgium’s political history – the linguistic struggles that led to the splitting of the University of Leuven in 1968 – as a chapter in medical history. We argue that the particular circumstances in the medical field, such as the struggle for patients’ rights and the ideological competition over the implementation of new academic hospitals, accelerated ongoing disputes over language. We show that the logic of tying academic expansion to linguistic separation, which later underpinned the splitting of the university as a whole, was put into practice first in the Leuven Faculty of Medicine. Our analysis reveals that the matter of linguistic separation was linked to different social, professional and ideological ambitions, and was sometimes regarded as an instrument of medical expansion, rather than as a goal in itself. This article is part of the special issue 'Blurring Boundaries: Towards a Medical History of the Twentieth Century'. Expansie door splitsing. Een medisch-historisch perspectief op de taalkwestie aan de Leuvense universiteit in de jaren 1960 Dit artikel herbekijkt een bekend hoofdstuk uit de politieke geschiedenis van België – de taalkwestie en de splitsing van de Leuvense universiteit in 1968 – vanuit een medisch-historisch perspectief. Het stelt dat specifieke omstandigheden in het medische veld, zoals de strijd voor de rechten van de patiënt en de ideologische strijd rond de inplanting van nieuwe academische ziekenhuizen, als een katalysator hebben gewerkt voor taalspanningen. De logica om academische expansie en taalkundige splitsing met elkaar te verbinden, die later werd toegepast op de hele universiteit, werd in eerste instantie ontwikkeld aan de Faculteit Geneeskunde. Onze analyse maakt duidelijk dat de taalkwestie verweven was met diverse sociale, professionele en ideologische ambities, en in sommige gevallen werd beschouwd als een instrument voor medische expansie, veeleer dan als een doel op zich. Dit artikel maakt deel uit van het themanummer ...