Meervoud in Vlaamse gebarentaal: onderzoeksrapport 2011

In dit rapport worden de resultaten besproken van het onderzoek naar meervoud in Vlaamse Gebarentaal. Hoe dit onderzoek werd opgevat en uitgevoerd, staat beschreven in Rapport onderzoeksmethodologie meervoudsvorming in Vlaamse Gebarentaal (Heyerick & Van Braeckevelt, 2008). Deze tekst schetst eerst kort wat al gekend was over meervoud in VGT, waarna de resultaten van het huidige onderzoek uitvoerig worden besproken. Deze bespreking bevat een overzicht van welke manieren om meervoud uit te drukken voorkwamen in de geanalyseerde data, hoe deze met elkaar gecombineerd kunnen worden en wat de... Mehr ...

Verfasser: Heyerick, Isabelle
Van Braeckevelt, Mieke
Rijckaert, Jorn
Van Herreweghe, Mieke
Vermeerbergen, Myriam
Dokumenttyp: misc
Erscheinungsdatum: 2011
Verlag/Hrsg.: Vlaams GebarentaalCentrum
vzw
Schlagwörter: Languages and Literatures / Vlaamse Gebarentaal / meervoud / grammatica
Sprache: Niederländisch
Permalink: https://search.fid-benelux.de/Record/base-29270530
Datenquelle: BASE; Originalkatalog
Powered By: BASE
Link(s) : https://biblio.ugent.be/publication/1185995

In dit rapport worden de resultaten besproken van het onderzoek naar meervoud in Vlaamse Gebarentaal. Hoe dit onderzoek werd opgevat en uitgevoerd, staat beschreven in Rapport onderzoeksmethodologie meervoudsvorming in Vlaamse Gebarentaal (Heyerick & Van Braeckevelt, 2008). Deze tekst schetst eerst kort wat al gekend was over meervoud in VGT, waarna de resultaten van het huidige onderzoek uitvoerig worden besproken. Deze bespreking bevat een overzicht van welke manieren om meervoud uit te drukken voorkwamen in de geanalyseerde data, hoe deze met elkaar gecombineerd kunnen worden en wat de gebarenvolgorde is. Dit rapport zet de meest gebruikte meervoudsmechanismen in VGT op een rij met oog voor regionale variatie. Het onderzoek belicht ook de fonologische restricties die spelen bij de keuze voor een bepaalde manier van meervoudsvorming. Zo blijken de fonologische kenmerken van een gebaar invloed te hebben op welke meervoudsvorming een gebaar wel of niet kan aannemen. Extra aandacht gaat hierbij naar de parameters articulatieplaats en beweging. Naast het gebruik van meervoudsmechanismen, kan men in VGT ook op een andere manier uitdrukken dat er meer dan één van hetzelfde is. Het gaat hier dan niet meer om zuivere meervoudsvorming. Hoe gebaarders dit doen in VGT wordt voor de volledigheid ook in dit rapport opgenomen. Ten slotte worden de meest opvallende bevindingen met betrekking tot meervoud in VGT overzichtelijk samengevat in het besluit van dit rapport.