Memlûk Devleti’nin XXII. sultanı olan el-Melik el-Eşref Şaban, 30 Mayıs 1363 tarihinde henüz on yaşındayken Memlûk tahtına çıkmıştır. Onun döneminin en önemli özelliği saltanatının, başta kendisini tahta çıkaran Atâbek el-῾Asâkir Yelboğa el-Ömerî ve daha sonra Esendemir en-Nâsırî, Olcay el-Yûsufî gibi büyük emirlerin gölgesi altında geçmesidir. Sultan, üzerinde tahakküm kuran büyük emirlerin isyanlarını bastırmasına rağmen; Yelboğa el-Ömerî’nin öldürülmesinin ardından memlûkleri devamlı isyan ederek devlet içinde huzursuzluklara devam etmişlerdir. Yelboğa el-Ömerî’nin öldürülmesiyle yaşanan iç karışıklıkların en önemli sonucu Memlûk Devleti’nde Türk kökenli ümeranın zamanla hâkimiyetini kaybederek yerini Çerkes Memlûklere bırakmasıdır. Sultan Şaban döneminde yaşanan hadiselerin en önemlisi Haçlılar tarafından gerçekleştirilen İskenderiye baskınıdır. 1291 yılında Akka’nın Memlûkler tarafından ele geçirilmesi Haçlıların Memlûk topraklarındaki ticari faaliyatlerini sekteye uğratıyordu. Papa’nın Memlûkler üzerine düzenleyeceği Haçlı seferine büyük destek veren Kıbrıs Kralı I. Pierre de Lusignan Avrupalı devletlerden para, asker, silah yardımı alarak 8 Ekim 1365’te Cuma günü İskenderiye’yi ele geçirdi. Tarihinin en kanlı saldırılarıdan birine maruz kalan İskenderiye’de Haçlılar, sekiz gün boyunca ele geçirdikleri 5 bin esir ve pek çok ganimetle geri döndüler. Bu saldırıya karşılık olarak Sultan Şaban, Mısır ve Suriye’nin diğer bölgelerinde bulunan Hristiyanların tutuklanmasını ve yağmalanan mallarının iadesini istedi.