Gedurende de periode van het interbellum ontstaat er in Frankrijk een groot aantal nieuwe literaire tijdschriften. Prestigieuze, aan machtige uitgeverijen gelieerde bladen als de gerenommeerde Nouvelle Revue Française, maar ook kleine, niet door het professionele literaire circuit gesteunde, tijdschriften als Le Navire d'Argent. Dit maandblad werd in 1925 door Adrienne Monnier (1892-1955) gelanceerd en beoogde de buitenlandse letterkunde in Frankrijk te promoten en een spreekbuis te zijn voor de Franse contemporaine literatuur. Er verschijnen uiteindelijk slechts twaalf nummers van de Navire. Een gebrek aan kritische stellingname, de afwezigheid van een duidelijk literair profiel en het feit dat de Navire te sterk leunde op een klein kringetje van vrienden en bekenden, lijken te verklaren waarom Monniers gedurfde onderneming uiteindelijk op een mislukking uitliep.