Met de introductie van Apple‟s iPad en de groeiende vraag naar eReaders en smartphones opent zich een breed scala aan nieuwe mogelijkheden voor het digitale tijdschrift. Waar in het verleden gedigitaliseerde tijdschriften veelal niet meer omvatten dan scans van het origineel, bieden eReaders, smartphones en Tablet PCs een kans om de lezer van een vernieuwende, interactieve en multimediale ervaring te voorzien. Dat tijdschriften de sprong naar digitale varianten zullen moeten maken om relevant te blijven in een digitaliserende wereld lijkt evident; de vraag rijst echter wel welke invloed het inruilen van de lineaire structuur van het gedrukte werk voor de interactieve hypertekstuele structuur van de digitale variant heeft op de tijdschriftervaring.Dit artikel poogt een kritische blik te werpen op de nieuwe generatie digitale tijdschriften aan de hand van een van haar voorlopers, het multimediamagazine Aspen. Dit tijdschrift, dat verscheen tussen 1965 en 1971, wilde radicaal breken met het traditionele, gebonden magazine door terug te keren naar „the original meaning of that word in the sense of "a storehouse, a cache, a ship laden with stores".‟ Om dit te bewerkstelligen verscheen Aspen niet alleen ongebonden in een doos, maar bevatte ieder nummer naast een verscheidenheid aan papieren materiaal ook een flexidisc met muziek of audiofragmenten. Aspen ook het eerste tijdschrift dat bewegend beeld bevatte, in de vorm van een spoel Super 8 film.Aan de hand van een studie van enkele van de meest innovatieve nummers van Aspen wordt in dit artikel gezocht naar historische parallellen met de huidige ontwikkelingen in de wereld van het digitale tijdschrift. Aspen‟s unieke vorm maakte het mogelijk om het lezerspubliek op een vernieuwende manier aan te spreken, maar de idealistische aard van het magazine leidde ook tot problemen. Door middel van een vergelijkende blik maakt dit artikel zichtbaar dat een halve eeuw later veel van de voordelen en nadelen van het ongebonden tijdschrift terugkeren in het digitale magazine.