Om te voorkomen dat de MRSA-prevalentie in Nederland stijgt door grensoverschrijdend gezondheidsverkeer met Duitsland dient documentatie van MRSA-richtlijnen zodanig aangepast te worden dat de richtlijnen zowel voor Nederlands als Duits ziekenhuispersoneel toepasbaar en navolgbaar zijn. Een systematische vergelijking van Duitse en Nederlandse MRSA-richtlijnen laat zien dat Duitse richtlijnen de nadruk leggen op het documenteren van standaarden door verwijzingen naar de wet en bewijsvoering. De Nederlandse richtlijnen benadrukken handelingsinstructies door een gebruikersgerichte en risicogeoriënteerde benadering. Mogelijk hangt de niet-optimale naleving van MRSA-richtlijnen samen met de inrichting van het richtlijndocument. Het opstellen van richtlijndocumentatie die aanpasbaar is per land, zou de kwaliteit van het grensoverschrijdende gezondheidsverkeer tussen Nederland en Duitsland kunnen bevorderen. In dit artikel wordt een aanzet gegeven voor een dergelijk adaptief kader.