This paper aims to revisit the Dutch Binominal Expressive Construction (cf. een schat van een kind) through an extensive corpus study and to explore its comparability with a potential morphological counterpart in the form of a [N1 N2]N2 compound. We focus on four positively-connotated N1s, namely schat ‘treasure’, droom ‘dream’, pracht ‘splendor, beauty’ and wonder ‘miracle’, three of which occur in both the syntactic and the morphological pattern (e.g. een schat van een kind ‘lit. a treasure of a child’/ *een schatkind ‘lit. a treasure child’, een droom van een huis ‘a dream of a house’ / een droomhuis ‘a dream house’, een pracht van een dochter ‘a beauty of a daughter’ / een prachtdochter ‘lit. a beauty daughter’, een wonder van vrouw ‘a wonder of a woman’ / een wondervrouw ‘a wonder woman’). The differences and similarities between the various patterns are determined through a corpus analysis of their semantic and formal properties, as well as their frequency and productivity. On the theoretical level, the case study will allow us to address the question whether the syntactic and morphological patterns are complementary or in competition with each other. We will show that some subpatterns form good alternates (e.g. [een pracht van een N2] vs [een pracht-N2]), while others are used in quite divergent ways ([een droom van een N2] vs [een droom-N2]).