Marije Michel onderzocht in het kader van het taakgericht taalonderwijs hoe de mondelinge prestaties van hoogopgeleide Turkse en Marokkaanse taalstudenten verschillen als zij taken alleen dan wel met zijn tweeën uitvoeren. Bovendien manipuleerde ze de cognitieve complexiteit van taken en vergeleek ze het taalgebruik van de studenten in simpele en complexe taaltaken. Michel toont met haar onderzoek aan dat taalstudenten met zijn tweeën op veel vlakken beter presteren dan als ze in hun eentje te werk gaan. Dit geldt ook als twee studenten allebei het Nederlands nog niet machtig zijn een belangrijk inzicht vooral met het oog op taaltoetsen. Tot nu toe worden tweedetaalstudenten immers meestal in hun eentje getest, terwijl samen toetsen wellicht meer recht zou doen aan hun daadwerkelijke talige vermogen. Michel vond geen bijzondere effecten van taakcomplexiteit op studiegedrag.