Wat is de kwaliteit van inlichtingen- en veiligheidsrapporten waarmee politici, bedrijven en non-gouvernementele organisaties werken? Deze vraag is in hoge mate onbeantwoord. Voor een belangrijk deel wordt dat veroorzaakt omdat inlichtingenstudies een nieuwe discipline is. De aanslagen op de Twin Towers en het Pentagon op 11 september 2001, de Amerikaanse en Britse rapporten over vermeende massavernietigingswapens in Irak, en de politiek en religieus geïnspireerde moorden in Nederland hebben geleid tot hernieuwde aandacht voor het inlichtingenwerk. Het inlichtingenwerk zal een meer centrale plaats innemen in de discussie over veiligheidszaken. Tegelijkertijd is het taxeren van de kwaliteit van inlichtingen- en veiligheids-rapporten grotendeels een blinde vlek. Voor professionalisering – en daarmee verhoging – van de kwaliteit van rapporten is er een grote behoefte aan de mogelijkheid de kwaliteit ervan te kunnen taxeren. De gedachte is om een ex ante instrument te ontwikkelen om de kwaliteit te kunnen schatten van inlichtingen- en veiligheidsrapporten. Het verdient de voorkeur een test te ontwikkelen waarbij men de kwaliteit kan taxeren zonder dat men hoeft af te wachten of het bewuste rapport juist bleek te zijn. Dit is effectiever en wenselijker dan de huidige praktijk van zogeheten post mortem analyses, waarin achteraf terug wordt gekeken naar het rapport in kwestie. Rapporten worden bij een post mortem analyse meestal slechts bekeken vanuit de optiek of een waarschuwing had moeten worden gegeven. Zo een analyse leidt veelal tot vertekeningen omdat je de uitkomst al weet. Tevens blijft daarbij ook de onderliggende vraag onbeantwoord aan welke criteria kwalitatief hoogwaardige inlichtingen dienen te voldoen. Het ontwikkelen van een ex ante instrument kan in deze leemte voorzien. Voor het toepassen van een ex ante instrument is het van belang zorg te dragen dat de evaluaties die zijn gebaseerd op dit ex ante instrument ook daad-werkelijk zinvol zijn. Daarvoor worden twee soorten literatuur onderzocht – ...