In het proefschrift staan de Belgische juridische tijdschriften en hun actoren centraal. Voor de meeste juristen zijn juridische tijdschriften louter een bron van juridische informatie, maar zij lenen zich ook uitstekend voor rechtshistorisch onderzoek, via de studie van de wortels, evolutie en eventuele teloorgang van 's lands (belangrijkste) juridische titels. Hierbij is de benadering van de contextuele rechtsgeschiedenis, die het recht niet als een geïsoleerd fenomeen beschouwt, uiterst vruchtbaar. Periodieken komen immers niet uit de lucht vallen, maar vormen de vrucht van een specifieke context en de inzet van welbepaalde personen. Via tijdschriften worden bovendien fora gecreëerd waar redacties, auteurs, uitgevers en lezers elkaar ontmoeten. Zij zijn hierbij en hierdoor niet altijd even neutraal als op het eerste gezicht lijkt. Daarom kunnen juridische tijdschriften als vectoren van het recht beschouwd worden, die het recht niet alleen weerspiegelen, maar ook helpen vorm geven.