This special issue intends to show the potential of medical history to contribute to major historical debates, e.g. on the rise of the welfare state. Together the articles in this issue make clear that medical history, for the twentieth century even more so than for earlier periods, is strongly embedded in social, cultural and political history. The second goal of the special issue is methodological. It aims to highlight the conceptual work being done by medical historians in oral history, digital history and the study of material culture. These methodologies allow them to expand the range of actors in the medical field: architects, missionaries, ‘laypersons’, advertisers and drug users all extend the medical field beyond the established categories of ‘doctor’ and ‘patient’. Through their eyes, the particularities of twentieth-century health care become clear: the strong presence of mass media and public opinion, the role of international organisations and the redefining of patients as citizen-consumers entitled to health care. This article is part of the special issue 'Blurring Boundaries: Towards a Medical History of the Twentieth Century'. Vervagende grenzen: naar een medische geschiedenis van de twintigste eeuw Dit themanummer wil het potentieel van de medische geschiedenis tonen om bij te dragen tot belangrijke historische vraagstukken, zoals de opkomst van de welvaartstaat. De artikelen in dit nummer maken duidelijk dat de medische geschiedenis – voor de twintigste eeuw meer nog dan voor vroegere tijdvakken – nauw verbonden is met de sociale, culturele en politieke geschiedenis. De tweede doelstelling van dit nummer is van methodologische aard. Het wil de conceptuele vernieuwingen van medisch historici op het terrein van de mondelinge geschiedenis, de digitale geschiedenis en de studie van materiële cultuur onder de aandacht brengen. Dankzij deze methodologieën komen nieuwe actoren in beeld: architecten, missionarissen, ‘leken’, adverteerders en druggebruikers – actoren die het medische veld verruimen, ...