Het dorp Waarschoot in Oost-Vlaanderen vormde eind negentiende eeuw de voorwacht van de delokalisatie van katoenbedrijven van stad naar platteland. Hoewel het nog steeds een actieve textielfabriek telt - een zeldzaamheid, zeker in dit deel van België - is Waarschoot al lang niet meer het katoenbastion dat het tot enkele decennia geleden was. Toch zijn nog heel wat tastbare sporen bewaard die het industriële verleden heeft nagelaten. Het landschap bevat verschillende fabriekselementen, relicten van textielproductie en zelfs een zeldzame onaangeroerde arbeiderswijk. De expertise rond interpretatie en kennis over dit industrieel erfgoed verdwijnt helaas hand over hand. Waarschoot is zonder meer een ideale casus om de textielproductie van vroeger en nu tastbaar te maken, om de verhalen die de plaatselijke en regionale textielgeschiedenis uitmaken te inventariseren en te bewaren, en om het delicate bouwkundig erfgoed te valoriseren.