Een Program Theory benadering voor het theoretisch onderbouwen van sociale interventies: een casestudie van vijf Nederlandse maatjesprojectenSociale professionals worden steeds meer gevraagd het professioneel handelen te verantwoorden. De sociale sector weet zich echter slechts marginaal te verantwoorden en te profileren als kenniseigenaar op het eigen domein. Het aantal sociale interventies dat theoretisch dan wel wetenschappelijk onderbouwd is, is beperkt. In de literatuur zijn verschillende benaderingen te onderscheiden die een antwoord beogen te geven op de vraag hoe en op basis waarvan een sociale interventie verantwoord dient te worden. In dit artikel geven we een methodebeschrijving van de “Program Theory” benadering en reflecteren we aan de hand van een casestudie op de praktische en wetenschappelijke meerwaarde van deze methode voor het theoretisch onderbouwen van sociale interventies. We argumenteren dat een Program Theory benadering vanuit de uitgangspunten van het kritisch realisme een waardevolle aanvulling biedt op de “evidence-based practice” benadering, die vooral inzicht geeft in de effecten van een interventie. Een Program Theory aanpak levert daarnaast een verklarende theorie over de effectiviteit van de interventie en neemt de werking van de praktijkcontext hierin mee door een interventietheorie “bottom-up” te ontwikkelen vanuit de praktijk en deze theorie tevens te onderbouwen met wetenschappelijke evidentie. Deze benadering biedt daarmee een collaboratieve leeromgeving voor professionals en onderzoekers, door de werking van mechanismen binnen een praktijkcontext te onderzoeken en te expliciteren. Doordat sociale professionals eigenaarschap blijven houden over hun eigen interventietheorie draagt de benadering bovendien bij aan de professionalisering en versterking van de kennisbasis van het sociaal werk. Theorizing social interventions using a Program Theory approach: a case study of five Dutch buddy programmes Trust in the effectiveness of social work practice is rather limited. As a ...