De Universal Review (1888-1890) was een ambitieuze poging om een deel van de laat-Victoriaanse tijd-schriftenmarkt aan te boren door binnen het genre van de „review‟ een aantal innovaties in te voeren. De drijvende kracht achter het tijdschrift was Harry Quilter (1851-1907), schilder, journalist en fanatiek pleitbezorger van de eerste generatie prerafaëlitische kunstenaars. Quilter had geen enkele ervaring op het gebied van tijdschriftredactie, maar dat weerhield hem er niet van om uit eigen middelen een duur en rijkelijk geïllustreerd tijdschrift te starten dat, in tegenstelling tot de concurrentie, geen specifieke politieke of religieuze agenda had. Hij slaagde erin een groot aantal contribuanten van naam en uiteenlopende signatuur bij het tijdschrift te betrekken, waaronder inmiddels gecanoniseerde auteurs als Alphonse Daudet, Henry James, Leo Tolstoi en Guy de Maupassant. Het tijdschrift werd aanvankelijk gunstig ontvangen; er was met name veel lof voor de kwaliteit van de illustraties. Ondanks het grote aantal bijdragen van hoge kwaliteit kwam het einde van de Universal Review toch al snel in zicht. Dit artikel beoogt niet zozeer een analyse van de inhoud van het tijdschrift te geven, als wel van het samenspel van factoren dat leidde tot de ondergang van dit nog niet eerder onderzochte periodiek, mede in een poging meer zicht te krijgen op een aantal veranderingsprocessen die de tijdschriftenwereld in Engeland op dat moment onderging.