Er zijn zowel tegen de Canon van Nederland als de onlangs gelanceerde Canon van Vlaanderen bezwaren geopperd. In dit artikel gaan we in op de plaats van een canon in het geschiedenisonderwijs. We laten zien dat critici, waaronder de auteurs van het standpunt van de Vlaamse Koninklijke Academie, de inhoud van de Canon verwarren met de didactische mogelijkheden van een canon. Aan de hand van drie belangrijke kritiekpunten bespreken we de mogelijke didactische functie van een canon. We gaan in op hoe een canon (1) de historische interesse van leerlingen kan stimuleren, (2) het uitbouwen van een historisch referentiekader kan ondersteunen en (3) leerlingen kan helpen om historisch te leren denken en redeneren. We plaatsen een canon tot slot in een breder perspectief van krachtige kennis en laten daarbij zien dat een canon in het onderwijs geen koesteren van het verleden hoeft te zijn, maar juist een impuls kan geven voor dialoog.