Grote tijm is een inheemse soort waarvan het areaal in Vlaanderen de laatste decennia heel sterk is afgenomen. Het Regionaal Landschap Noord-Hageland vzw en enkele Vlaams-Brabantse gemeenten willen de groeiplaatsen van grote tijm in Vlaams-Brabant beschermen en uitbreiden. In deze studie wordt de genetische structuur en de dispersiedynamiek van grote tijm bestudeerd. Er wordt nagegaan of spontane kolonisatie van grote tijm op geschikte locaties en op korte termijn (on)waarschijnlijk is en dus of herintroducties nodig zijn om de groeiplaatsen van grote tijm in Vlaams-Brabant uit te breiden. Via de studie van de genetische structuur worden de meest geschikte bronpopulaties aangewezen voor een eventuele herintroductie. Op basis van de bevindingen en de literatuur worden richtlijnen voor het beheer geformuleerd. De resultaten tonen aan dat grote tijm sterk gelimiteerd is in zaad-dispersie. Het is hierdoor heel onwaarschijnlijk dat de soort spontaan nieuwe groeiplaatsen zal koloniseren. De relictpopulaties maakten tot enkele decennia geleden deel uit van één grote meta-populatie maar zijn al sterk van elkaar gedifferentieerd door genetische drift en verlies aan genetische diversiteit. De populatie uit Meerdaal lijkt af te wijken in genetische samenstelling van de andere populaties en is vermoedelijk het gevolg van een onopzettelijke menselijke introductie. Habitatherstel en -uitbreiding is noodzakelijk om het overleven van de soort op lange termijn te verzekeren.