Het hoge aantal zittenblijvers in Vlaanderen staat op gespannen voet met de resultaten van empirische studies (zie ook in dit nummer)die stellen dat zittenblijven negatieve langetermijneffecten heeft op het academisch en psychosociaal functioneren van leerlingen.Deze bijdrage tracht deze discrepantie tussen praktijk en empirische ‘evidentie’ te verklaren door een kwalitatief empirische analyse naarde verschillende soorten overtuigingen over zittenblijven en de wijze waarop deze overtuigingen een rol spelen in het beslissingsprocesin scholen. De analyse steunt daarbij op kwalitatieve SiBO-data en 19 semi-gestructureerde interviews in twee basisscholen en driesecundaire scholen. Uit deze analyse blijkt dat de overtuigingen van Vlaamse leraren en directies niet eenduidig en in alle situaties zittenblijven legitimeren, maar dat het verlangen van leraren naar cognitief gemak, persoonlijke ervaringen die zittenblijven in een positiefdaglicht stellen en onderwijsovertuigingen over leren en evalueren, die ook door het onderwijssysteem ondersteund worden, eenbelangrijke rol spelen in het beslissingsproces en overtuigingen pro zittenblijven in scholen mee kunnen vormgeven. ; info:eu-repo/semantics/published