De prognose van borstkankerpatiënten is in de afgelopen decennia sterk verbeterd. Innovaties in beeldvormende technieken en pathologisch onderzoek, geoptimaliseerde chirurgische en radiotherapeutische technieken hebben daaraan bijgedragen. Een groot deel van de verbetering komt door de uitbreiding van het scala aan effectieve systemische middelen en de gestage uitbreiding van de indicatie hiervoor. Verruiming van de richtlijnen met betrekking tot aanvullende behandelingen maakt echter dat de absolute winst steeds kleiner wordt. De balans tussen effectiviteit en bijwerkingen kan hierdoor in het gedrang komen. Dat is een stimulans om te zoeken naar mogelijkheden om bepaalde aanvullende behandelingen achterwege te laten, ter preventie van de potentiële schade van die behandelingen, zonder het individuele risico op terugkeer van ziekte onnodig te vergroten. Een patiëntengroep bij wie dit momenteel onderzocht wordt in Nederland zijn oudere vrouwen met borstkanker. ; The prognosis of breast cancer patients has greatly improved in recent decades. Innovations in imaging techniques, pathological assessment, optimized surgical and radiotherapy techniques have contributed to this. Much of the improvement is due to the increase of the range of effective systemic treatment and the continual expansion of the indication for this purpose. However, broadening the guidelines for adjuvant systemic treatments, results in a smaller absolute gain. The balance between effectiveness and side-effects could therefore be compromised, which is an incentive to search for possibilities for de-escalation to prevent potential damage, without unnecessarily increasing the risk of recurrence. Currently, in The Netherlands this is being investigated in older breast cancer patients.