Corporate governance beschrijft de relaties tussen het topmanagement van ondernemingen en andere belanghebbenden. Feitelijk gaat het daarbij om de nadere invulling van de kernbegrippen transparantie en macht. Transparantie heeft in hoofdzaak betrekking op de wijze waarop verantwoording door het bestuur en toezichthouders wordt afgelegd. Het begrip macht betreft de invloed op de gang van zaken binnen ondernemingen. Bekend is dat in Nederland reeds sinds vele jaren een debat wordt gevoerd over de voor- en nadelen van de huidige governance-structuren, waarbij met name wordt gediscussieerd over mogelijke en wenselijke aanpassingen. In 1996 werd in Nederland, in navolging van het buitenland, een Commissie Corporate Governance ingesteld. Deze commissie wordt doorgaans de Commissie Peters genoemd, naar de voorzitter van de groep van vertegenwoordigers van het bedrijfsleven en beleggers en deskundigen uit de academische wereld. In juni 1997 heeft de commissie een lijst van aanbevelingen gepubliceerd in haar rapport getiteld ‘Corporate governance in Nederland: de veertig aanbevelingen’, waarin verschillende aanknopingspunten worden gegeven voor het verbeteren van governance in Nederlandse ondernemingen. Deze commissie wordt eind 1997 opgevolgd door een nieuwe commissie, genaamd Monitoring Commissie Corporate Governance, ook wel Commissie Peters II genoemd.