De heer Cornelis Willemsen vertelt dat hij in 1943 werd opgeroepen voor een cursus en vervolgens vanwege de arbeidsinzet tewerkgesteld werd in Gotha. Tijdens ziekteverlof in Nederland besloot hij niet meer naar Duitsland terug te gaan en samen met een vriend elders werk te zoeken. Op het Centraal Station in Amsterdam werd hij opgepakt. Na een verblijf in de gevangenis aan de Amstelveenseweg en in kamp Amersfoort kwam Willemsen in Buchenwald terecht. Daar werd hij, na een korte periode in het quarantaine kamp te hebben gezeten, ondergebracht in het grote kamp en tewerkgesteld in respectievelijk het Bahnhofkommando en de steengroeve. Willemsen beschrijft de werk- en leefomstandigheden in Buchenwald. In november 1944 is hij overgeplaatst naar een autowerkplaats in Wenen. In reactie op het naderen van de Russen is deze werkplaats naar Beieren verplaatst. Willemsen ging mee met dit transport. Na een paar dagen werd hij met twee anderen in Passau achtergelaten wegens gebrek aan werk. Tijdens hun voettocht stroomopwaarts langs de Donau, stuitten ze op de Amerikanen. Via diverse transporten is Willemsen weer thuisgekomen. Bijzondere indruk op hem heeft gemaakt de werkweigering van gevangenen bij het Bahnhofkommando.