De hier gerapporteerde studie is uitdrukkelijk verkennend en concéptueel van aard. De voorlopige antwoorden op de in de inleiding opgesomde probleemstellingen kunnen als volgt worden samengevat. 1. Het lijkt vruchtbaar onder een leefstijl een samenhangend patroon van expressieve gedragskeuzen en smaakuitingen te verstaan. Leefstijlindicatoren beslaan volgens deze definitie een groot en breed terrein: alles wat een sociale positie symboliseert kan eronder gerekend worden. Leefstijlindicatoren zijn wel uitdrukkelijk onderscheiden van de sociale posities zelf doordat zij een smaakuiting of gedragskeuze (op korte termijn) vertegenwoordigen, maar dienen wel in relatie daarmee geanalyseerd worden. De mechanismen van het tot stand komen van leefstijlpatronen worden enerzijds gevormd door de specifieke mogelijkheden en restricties die de sociale posities met zich meebrengen en waarop leefstijluitingen thematisch voortborduren en anderzijds door conformiteitsoverwegingen ten aanzien van de statusgroep waarvan men deel uitmaakt, c.q. uit wil maken. 2. Leefstijlen laten zich het best analyseren met behulp van covariantiemodellen, in het bijzonder het meervoudige mimic-model. Correspondentieanalyses zijn geschikt om de uitkomsten van een dergelijke analyse verder te visualiseren. Volgens de naar voren gebrachte theorie kunnen deze sociale posities in drie dimensies worden samengevat, die ook in leefstijluitingen terugkomen: culturele status, economische status en leeftijd/levensfase.