Zowel in Nederland als in Vlaanderen is er onder ouders een groeiende belangstelling voor thuisonderwijs. In deze review wordt thuisonderwijs van twee zijden belicht, zowel wat betreft de juridische inbedding in Nederland en Vlaanderen als ook wat betreft de verschijningsvorm. Waar thuisonderwijs in Vlaanderen inmiddels juridisch is ingekaderd, heeft het in Nederland geen wettelijke status. Ook wat betreft de verschijningsvorm blijken er verschillen te zijn tussen Nederland en Vlaanderen. Waar Nederlandse ouders levensbeschouwelijke motieven aanvoeren, tellen voor Vlaamse ouders vooral pedagogische motieven om tot thuisonderwijs over te gaan. Over de manier waarop thuisonderwijs vorm krijgt, bestaan nog veel vragen. De review eindigt met een bespreking van de vraag of thuisonderwijs ook in Nederland een wettelijke basis zou moeten krijgen. Ook wordt een tweetal onderzoekslijnen voor vervolgonderzoek aangeduid. Vervolgonderzoek zou zich vooral moeten richten op de condities waaronder thuisonderwijs effectief is.