Nederlanders die nadenken over hun taal en over het gebruik dat ze daarvan maken, bestoken me als professioneel taalkundige bij voorkeur met een of meer van de volgende drie vragen. Ten eerste: wat vind je van de spelling van het Nederlands? Ten tweede: hoe zie je de toekomst van het Nederlands? En ten derde: wat vind je van de verloedering van het Nederlands? Van geen van deze drie vragen kan volgehouden worden dat ze anno 2002 centraal staat in de belangstelling van de taalwetenschap. Een solide basis voor iets wat aan een linguïstische communis opinio over de gestelde problemen doet denken, ontbreekt dan ook. Bovendien schiet de vaderlandse linguïstiek al vele decennia tekort in publieke voorlichting, in verantwoorde popularisering van haar onderzoeksresultaten, ten detrimente met name van het primaire, secundaire en belangrijke delen van het tertiaire onderwijs. Dat alles geeft me, ongehinderd door veel specifieke kennis van zaken, aanleiding u van een aantal van mijn meer eigenwijze dan wijze privé-opvattingen in dezen deelgenoot te maken, waarmee ik bepaald niet wil pretenderen dat mijn denkbeelden allemaal origineel zijn.