__Abstract__ In december 2008 schreef ik "Nederland benadeelt zijn eigen artiesten en sporters"2 en zes jaar later zijn we he­ laas nag niet veel verder gekomen. Aanleiding was toen dat Nederland sinds 2007 eenzijdig vrijstelling van loon­ belasting verleent aan buitenlandse artiesten, sporters en gezelschappen, 3 maar andersom heeft Nederland nag steeds in nagenoeg al zijn belastingverdragen een art. 17 opgenomen waardoor artiesten en spotters belast mogen worden in het land van het optreden . De verdragspart­ ners maken nagenoeg telkens wel gebruik van het hef­ fingsrecht en passen een bronbelasting toe. Weliswaar heeft Nederland in zijn Notitie Fiscaal Verdragsbeleid (NFV) van 2011 opgenomen dat het geen art. 17 meer in zijn belastingverdragen wil, maar in de praktijk is dat nag slechts in het belastingverdrag met Ethiopie van 2012 gelukt en lijkt Nederland het verder wel voldoende te vinden om alleen een vrijstelling voor gesubsidieerde artiesten in art. 17 lid 3 van nieuwe verdragen op te ne­ men . Maar dat is veel te weinig , daar heeft het overgrote deel van de Nederlandse artiesten en spotters niets aan, zij lopen nag steeds volop het risico op dubbele belas­ tingheffing. Een vreemde ongelijkheid dus.