De boekwaarde van het eigen vermogen op de balans kan in de praktijk substantieel afwijken van de marktwaarde op de beurs. De discrepantie tussen boek- en marktwaarde wordt in de literatuur omschreven als de zogenaamde 'waardekloof', en kan eenvoudig weergegeven worden door de marktwaarde-boekwaarde ratio. Concreet geeft een positieve waardekloof weer dat beleggers bereid zijn om een premie te betalen voor een aandeel, bovenop de boekhoudkundige waarde van dat aandeel op de balans. De waardekloof kan globaal genomen toegeschreven worden aan twee grote groepen van oorzaken, namelijk accounting conservatisme en non-accounting conservatisme factoren. Accounting conservatisme betreft het hanteren van een voorzichtige houding binnen de boekhoudkundige verslaggeving. Twee uitingen van accounting conservatisme zijn de onmiddellijke tenlastelegging van immateriële vaste activa (in plaats van activatie) en de waardering van balansrubrieken tegen historische kost (in plaats van fair value). Non-accounting conservatisme determinanten van de P/B-ratio hebben betrekking op de winstgevendheids-, risico- en groeivooruitzichten van een onderneming. Ook het internationale karakter en de corporate governance structuren blijken relevant in het verklaren van de waardekloof. In deze masterproef zal voor een paneldataset van Nederlandse beursondernemingen nagegaan worden in welke mate bovenvermelde oorzaken daadwerkelijk bijdragen tot een hogere discrepantie tussen markt- en boekwaarde.