‘Denkend aan Holland zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan, rijen ondenkbaar ijle populieren als hoge pluimen aan de einder staan; en in de geweldige ruimte verzonken de boerderijen verspreid door bet land, boomgroepen, dorpen, geknotte torens, kerken en olmen in een groots verband. De lucht hangt er laag en de zon wordt er langzaam in grijze veelkleurige dampen gesmoord, en in alle gewesten wordt de stem van het water met zijn eeuwige rampen gevreesd en gehoord.’ De strijd tegen bet water was tweehonderd jaar geleden de reden Rijkswaterstaat op te richten. H. Marsman (1899-1940) schetst in ‘Herinnering aan Holland’ een beeld van ons land. In hoeverre heeft Rijkswaterstaat een aandeel gehad in deze vormgeving? Aan de vooravond van de tweehonderdste verjaardag een terugblik op een oer-Nederlands fenomeen.