De verkrijgende verjaring door de bezitter niet te goeder trouw: een driespraak tussen België, Nederland en Zuid-Afrika

Abstract: De verkrijgende verjaring is intrinsiek een ethisch problematische verkrijgingswijze. Ze ontneemt aan een persoon zonder diens toestemming en (in beginsel) zonder vergoeding diens eigendom. Bij een bezitter te goeder trouw kan men nog begrijpen waarom hij de voorkeur krijgt boven de uittredende eigenaar, maar bij de bezitter niet te goeder trouw (bezitter te kwader trouw) is dit problematisch. Kan – mag – hij wel aanspraak maken op een zo verregaande bescherming als de verkrijgende verjaring? In België wordt dat traditioneel toegelaten, maar valt op dat de rechtspraak toch vaak erg v... Mehr ...