Abstract: Gedreven door de drang om de kwaliteit van de geestelijke gezondheidszorg te verbeteren, wordt tegenwoordig in de Vlaamse ggz routine outcome monitoring (ROM) geïntroduceerd. Deze introductie werd mede geïnspireerd door de wijdverspreide implementatie en het succes van de methodiek bij onze noorderburen, alwaar deze reeds een kleine 15 jaar in gebruik is. Hoewel deze implementatie in Nederland gedreven was door dezelfde idealen als bij ons, werd de methodiek daar echter al snel ingezet als instrument voor benchmarking, een manier om verschillende organisaties en hun werking onderling te vergelijken. Vervolgens werden de ROM-data misbruikt door Nederlandse beleidsmakers en zorgverzekeraars voor besparingsdoeleinden door de financiering van de zorg te koppelen aan behandelsucces, gemeten met ROM. De methodologie ontpopte zich aldus in recordtempo van een potentieel boeiend klinisch instrument tot een bureaucratisch monster dat door zorgverzekeraars ingezet wordt voor rechtstreekse kwaliteitsconcurrentie tussen instellingen.