Een van de vormen die de strijd om de macht in onze maatschappij aanneemt, is de strijd om de bezetting van de strategische topposities in bureaucratische organisaties. Maar zijn zij die deze topposities bekleden, inderdaad in staat deze organisaties te (be)sturen en te beheersen en daardoor invloed uit te oefenen op maatschappelijke veranderingsprocessen? Deze vraag kan voor allerlei organisaties worden gesteld, maar in een democratische samenleving is met name de vraag interessant of vanuit topposities in overheidsorganisaties een activerende en dynamiserende rol in processen van sociale verandering kan worden gespeeld. En, wat nog belangrijker is: vanuit welke topposities kan vooral invloed worden uitgeoefend op nieuwe ontwikkelingen? Dit brengt ons bij de kernvraag voor een democratisch staatbestel: de verhouding tussen democratie en bureaucratie. Is democratische sturing en beheersing van het ambtelijk apparaat (nog) mogelijk? Zijn politieke gezagsdragers in staat leiding te geven aan de overheidsbureaucratie of moeten zij het afleggen tegen de topambtenaren? In de onderhavige studie worden verschillen in invloed tussen politieke gezagsdragers en topambtenaren op het lokale overheidsniveau bestudeerd. Onderzocht is de invloed die is verbonden aan een drietal gemeentelijke topposities, te weten die van burgemeester, wethouder Openbare Werken en directeur Gemeentewerken. Op basis van een analyse van de betekenis van deze drie posities als invloedsbron in de intern-gemeentelijke besluitvorming en in het proces van mobilisering van externe hulpbronnen heb ik de volgende centrale onderzoekshypothese geformuleerd: de invloed verbonden aan de positie van burgemeester is groter dan die verbonden aan de positie van directeur Gemeentwerken, welke laatste weer groter is dan de invloed verbonden aan de positie van wethouder Openbare Werken. . Zie: Samenvatting.