ANS: over de moeilijke relatie tussen beschrijving en theorie

In deze bijdrage wordt de behandeling van de categorie 'bepaling van gesteldheid' in de nieuwe ANS-editie onder de loep genomen, met name in het licht van de terminologische innovatie die erin bestaat 'complementen' van 'toevoegingen' te onderscheiden. Daarbij wordt geconstateerd dat de ANS nog steeds last heeft van zijn atheoretische opstelling. Het zou de toegankelijkheid van dit monumentale werk ten goede komen als de beschrijving werd ondernomen vanuit een consistente taalbeschouwelijke visie.