Dit rapport brengt in kaart welk profiel de Nederlandse provincies hebben en op basis van welke bestuurscultuur hun takenpakket tot stand is gekomen. De provincies hebben in Nederland een voornamelijk grondgebonden bevoegdhedenpakket. Dat is ook de keuze van de politieke meerderheid in Vlaanderen: zowel het regeerakkoord van de Vlaamse regering als de beleidsnota van de minister van Binnenlands Bestuur stelt in het vooruitzicht dat de provincies als eigenstandig bestuursniveau vanaf de volgende provinciale legislatuur enkel nog grondgebonden bevoegdheden zullen uitoefenen. Vanuit de Nederlandse ervaring kunnen aanbevelingen worden geformuleerd over hoe Vlaanderen het debat over de grondgebonden bevoegdheden van de provincies kan opstarten. Het rapport vertrekt vanuit vier verschillende dimensies: de territoriale dimensie focust op de plaats van de Nederlandse provincies in het binnenlands bestuur, de bestuurlijke dimensie brengt de rol van interbestuurlijke overlegorganen in kaart, de functionele dimensie schetst de effectieve taken en bevoegdheden van de Nederlandse provincies en de financiële dimensie werpt een blik op de inkomsten en uitgaven en de financiële verhoudingen tussen de besturen.