The article deals with the changes introduced to the 2002 bilateral tax treaty between Poland and the Netherlands under the Protocol amending the agreement signed on October 29, 2020. Polish–Dutch tax treaty is not a Covered-Tax-Agreement within the meaning of the provisions of the Multilateral Convention implementing tax treaty related measures to prevent base erosion and profit shifting. Therefore, the introduction of anti-abusive clauses and solutions to improve dispute resolution had to be carried out through bilateral negotiations. The author analyzes and evaluates the impact of the MLI, but also the impact of the OECD and UN Models on the shape of the solutions adopted therein and their significance for the future of Polish treaty practice. ; Artykuł dotyczy zmian wprowadzonych do zawartej w 2002 r. bilateralnej umowy podatkowej Polski z Holandią mocą Protokołu zmieniającego tę umowę podpisanego 29 października 2020 r. Umowa ta nie została objęta postanowieniami Konwencji wielostronnej implementującej środki prawa traktatowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. W związku z tym wprowadzenie do niej klauzul antyabuzywnych oraz rozwiązań usprawniających rozwiązywanie sporów musiało nastąpić w drodze dwustronnych negocjacji. Autor analizuje wpływ Konwencji wielostronnej, KM OECD oraz KM ONZ na kształt zaadaptowanych w nim rozwiązań oraz ich znaczenie dla przyszłości polskiej praktyki traktatowej.