De heer Pieter Braaksma vertelt dat hij voor aanvang van de oorlog naar de HBS te Rotterdam ging. Daarna ging hij naar de HTS om bouwkunde te studeren, maar ten gevolg van het uitbreken van de oorlog kwam hierin de klad. Hij ging werken bij de Rotterdamsche Lloyd. Begin oktober 1943 werd hij in Rotterdam tijdens een razzia aangehouden en gefouilleerd. Hij had twee exemplaren van Vrij Nederland bij zich en een vervalst persoonsbewijs. Hij werd gearresteerd en eerst naar de gevangenis op de Haagse Veer gebracht en daarna naar kamp Erica bij Ommen. Hij vertelt over de harde omstandigheden in dat kamp. Na twee weken werd hij naar kamp Amersfoort gebracht. Ook hier was het verschrikkelijk. Na een verblijf in het zware kleinhoutcommando en aardappelcommando kwam hij bij de NSF (een afdeling van de Nederlands Seintoestellen Fabriek) (ook wel ‘Radiocommando’) terecht. Hier waren de omstandigheden veel beter. Op een gegeven moment werd de gevangenen in kamp Amersfoort gevraagd zich op te geven om als frontarbeider te werken in Riga. Braaksma weigerde en werd op transport gesteld naar Buchenwald. In Buchenwald werkte hij onder andere in de steengroeve en aan de spoorrails. Hij bracht daarna periodes door in diverse buitenkampen, zoals kamp Wille bij Jena en Lager E bij Kahla. Na de bevrijding werkte hij twee weken als tolk Engels, totdat hij vlektyfus kreeg. Hij verbleef enige tijd in een ziekenhuis en keerde daarna per goederentrein terug naar Nederland.