In dit artikel worden methoden ontwikkeld voor een doelgericht beheer van ‘spare parts’ bij de Nederlandse Koninklijke Marine. Daarbij gaat het in het bijzonder om reservedelen, ‘subassemblies’ en ‘assemblies’ die in geval van storing in een technisch systeem snel het defecte onderdeel of artikel kunnen vervangen. Door deze ‘repair by replacement’-strategie wordt getracht de operationele beschikbaarheid van de technische systemen zo hoog mogelijk te houden. Een cruciale vraag betreft de hoeveelheid componenten, subassemblies of assemblies die hetzij op locatie hetzij in een centraal depot in voorraad moeten worden gehouden, rekening houdend met een beperkt investeringsbudget. Dit is het vraagstuk van de initiële bevoorrading. Echter, omdat een deel van de artikelen verbruiksartikelen zijn of omdat soms onherstelbare schade aan onderdelen is ontstaan, is jaarlijks ook een budget nodig voor inkoop van nieuwe onderdelen of artikelen. Ook rond deze zogeheten exploitatiebevoorrading doen zich vragen voor met betrekking tot de optimale aanwending van een per jaar beperkt, en niet overdraagbaar, budget. Voor beide vraagstukken worden methoden ontwikkeld en getest op real life systemen bij de marine. De resultaten zijn uitermate bevredigend, in die zin dat een belangrijk hogere beschikbaarheid van systemen wordt gerealiseerd, met gelijktijdig een significante verlaging van het in voorraad geïnvesteerd vermogen.