Verklaringen voor de migratie van laaggeschoolden van arme naar rijke landen worden, conform klassieke migratietheorieën, vanouds gevonden in slechte economische omstandigheden in de herkomstlanden. Volgens Sassen brengt het hedendaagse mondialiseringsproces echter nieuwe, aanvullende push en pull factoren voor deze migratiestromen met zich mee. Buitenlandse investeringen in nieuwe industrielanden zouden migratiestromen veroorzaken richting steden in de landen waaruit de investeringen afkomstig zijn. Bovendien zouden migranten zich binnen die landen vooral vestigen in steden waar geavanceerde producentendiensten geclusterd zijn, omdat die een hoge arbeidsvraag naar laaggeschoolden kennen. In dit artikel wordt de empirische houdbaarheid van deze veronderstellingen onderzocht door te kijken naar migratie vanuit nieuwe industrielanden naar Nederlandse steden.