In dit proefschrift is studiesucces van niet-westerse allochtone studenten bestudeerd vanuit verschillende invalshoeken. Analyses van landelijke administratieve bestanden (CBS en IBG) tonen dat de etnische diversiteit van de studentenpopulatie in Nederland sterk is toegenomen in de periode 1997/98-2009/10. Niet-westerse allochtone studenten boeken minder studiesucces dan autochtone studenten: zij vallen vaker uit en behalen lagere rendementen. Achterstanden worden nauwelijks ingelopen. Niet-westerse allochtone groepen verschillen wat betreft studiesucces ook van elkaar. De resultaten kunnen deels worden toegeschreven aan een groter aandeel ‘risico’-studenten binnen niet-westerse allochtone groepen (studenten die met vertraging het hoger onderwijs binnenkomen; (in het hbo) studenten die omzwaaien). Maar ook na het constant houden van (risico-)kenmerken hebben autochtonen een grotere kans op het behalen van studiesucces dan niet-westerse allochtonen. Uit het kwalitatieve onderzoeksmateriaal blijkt het belang van sociaal kapitaal bij een vergelijking tussen blijvers en uitvallers van niet-westerse herkomst. Blijvers beschikken vaker dan uitvallers over een netwerk van sociale hulpbronnen tijdens het studiekeuze- en het studieproces ((school)vrienden, schooldecanen, ouders, overige familie, studiegenoten, docenten, studentbegeleiders). In de leeromgeving speelt de eigen etnische herkomst geen rol voor autochtone informanten, maar wel voor niet-westerse allochtone informanten: regelmatig worden zij in hun contacten met studiegenoten, docenten en studentbegeleiders van (vooral) autochtone afkomst geconfronteerd met hun ‘anders-zijn’. Het studiesucces van autochtone en niet-westerse allochtone studenten blijkt meer gelijk binnen leeromgevingen die via sterke sturing van studenten bij aanvang, een kleinschalige opzet en een betrokken houding van docenten en studentbegeleiders alle studenten de gelegenheid bieden om sociaal kapitaal op te bouwen en in te zetten.