In Polder en emigratie wordt het Nederlandse emigratiebeleid geanalyseerd als integraal onderdeel van de Nederlandse sociale en economische politiek tussen 1945 en 1967. Het boek zoomt in op de wijze waarop de verschillende hoofdrolspelers uit kringen van overheid en maatschappelijk middenveld na 1945 samenwerkten om vorm te geven aan dit beleid en plaatst het tegen de achtergrond van de Nederlandse verzorgingsstaat in de steigers en in een internationale context. Polder en emigratie werpt nieuw licht op het ontstaan van functioneel bestuur in Nederland en op de participatie van vrouwen en minderheden in een bestel dat een sterke gelijkenis vertoonde met de publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie, maar dat werd gedomineerd door agrarische belangenorganisaties. De aandacht voor de internationale context heeft het mogelijk gemaakt verbanden te leggen met het ontstaan van ontwikkelingssamenwerking en met het Nederlandse immigratiebeleid. ; In Polder en emigratie the emigration policy of the Kingdom of the Netherlands is analysed as a key component of the social and economic political landscape of the Netherlands between 1945 and 1967. The book shines a spotlight on the way in which various key players from government circles as well as mainstream society join forces after 1945 in order to shape emigration policy. This is set against the backdrop of the fledgling welfare state of the Netherlands and placed within the wider context of international relations. Polder en emigratie sheds new light on the constitutional debates on the origins of governance in the Netherlands and on the participation of women and minority groups in a system that bore a striking resemblance to public sector bodies with a legal mandate, but which was also dominated by organisations from the farming sector. Focusing on the international context made it possible to make links with the establishment of development cooperation as well as immigration policy in the Netherlands.