In 1999 publiceerde Traas een tweedelige artikelenserie, getiteld ‘Om de kwaliteit van de Nederlandse jaarverslaggeving’. De algemene stelling van Traas is dat Nederland ver achterblijft bij de internationale ‘best practice’. Hij haalt daarbij tevens de jury van de Henri-Sijthoffprijs aan (waarvan hij zelf deel uitmaakt), die stelt dat bij veel ondernemingen al een aantal jaren sprake is van ‘een gezapig voortkabbelen van de verslaggeving op het niveau van een kleine zes’. Dit betreft zowel de jaarrekening als het jaarverslag (verslag van de Raad van Bestuur). Traas treedt hiermee in de voetsporen van eerdere discussies over de kwaliteit van de financiële verslaggeving in Nederland, zoals die zijn gevoerd door onder andere Zeff, Van der Wel en Camfermann (1992), Volten (1992) en Heijnen (1996).