W artykule przedstawiono i omówiono zjawisko portretowania zmarłych dzieci w sztuce holenderskiej (malarstwo i rysunek) od XVI do XIX wieku (łącznie 75 przykładów). Wyodrębniono i przeanalizowano rozmaite typy ikonograficzne w ramach omawianego gatunku. Zjawisko to, niemające precedensu w Europie, starano się wyjaśnić i ująć w szerokim kontekście, obejmującym np. czynniki kulturowe i społeczne, stosunek siedemnastowiecznych Holenderek i Holendrów do dzieci, piśmiennictwo, zwyczaje i wartości rodzinne. ; A given paper presents and discusses the Dutch phenomenon of portraying dead children from the16th to 19th century in painting and drawing (75 representations altogether). Various iconographi-cal variations in this genre have been specified and analysed. An attempt has been made to explainthis quite an unprecedented in Europe practice by relating it to a wide context, like e.g. culturaland social factors, the attitude of the 17th century Dutchwomen and Dutchmen towards children,writings, social habits and family values.