Arbitrage is een vorm van alternatieve geschillenbeslechting, waarbij de betrokken partijen een bewuste keuze maken om hun geschil te onttrekken aan de rechterlijke macht. Evenwel belet deze keuze niet de tussenkomst van de overheidsrechter, aangezien deze soms noodzakelijk is voor een werkzame oplossing van het geschil. Dit is met name het geval wanneer voorlopige of bewarende maatregelen nodig zijn. Nochtans is ook de arbiter bevoegd om dit soort maatregelen toe te kennen. In deze masterproef wordt onderzocht hoe de rol van de overheidsrechter zich onderscheidt van die van de arbiter bij het stellen van voorlopige en bewarende maatregelen. De kernvraag die hierbij wordt gesteld is of het huidig juridisch kader van voorlopige en bewarende maatregelen inzake arbitrage adequaat, voldoende toegankelijk en consistent is. Er wordt gezocht naar een antwoord op deze vraag vanuit het Belgisch juridisch kader, maar eveneens wordt verwezen naar internationaal en Europees recht.