De zichtbaarheid van holebi’s in het publieke leven is de laatste twee decennia sterk toegenomen in België. Deze toegenomen zichtbaarheid en de vereniging in holebi-organisaties heeft geleid tot wetten die de gelijkberechtiging van holebi’s bevorderen. De verhoogde kans op contact met holebiseksuele personen heeft een positief effect op attitudes tegenover deze seksuele minderheid. Belgen blijken er dan ook een vrij positieve houding tegenover holebi’s op na te houden in vergelijking met andere Europese burgers (Hooghe, Quintelier, Claes, Dejaeghere, & Harrell, 2007). Deze toegenomen zichtbaarheid heeft echter ook een schaduwzijde. Naarmate de holebigemeenschap meer zichtbaar wordt, en naarmate men als individu meer open is over de eigen holebiseksuele voorkeur, neemt de kans toe dat men in contact komt met verbaal en fysiek geweld (D’Augelli, 1998; D’Augelli & Grossman, 2001; Katz-Wise & Hyde, 2012; Pilkington & D’Augelli, 1995). Ook in België komen dergelijke geweldsincidenten voor. In augustus 2011 kregen twee vrouwen rake klappen, de enige aanleiding voor deze aanval lijkt te zijn dat zij hand in hand door de Brusselse straten liepen. In oktober van hetzelfde jaar werden twee mannen in Kortrijk beroofd en in elkaar geslagen nadat zij door twee voorbijgangers uitgehoord werden over hun homoseksuele levensstijl. In februari 2012 werd in Leuven een jongeman verbaal en fysiek aangevallen, omdat hij aanwezig was op een holebifuif. Deze incidenten vormen slechts een kleine selectie uit de media-verslaggeving van afgelopen maanden. Een triest ‘hoogtepunt’ van deze antihomoseksuele geweldsdelicten is de moord op Ishane Jarfi in april laatsleden. De jongeman van Marokkaanse afkomst werd geslagen, geschopt en gewurgd door vier mannen, die onder invloed van drank en drugs waren. In hun verklaring vermeldden de daders de seksuele toenadering vanwege Ishane als motief. Deze moord zal waarschijnlijk geclassificeerd worden als de eerste homofobe moord in België, hoewel opgemerkt dient te worden dat het ...