Yalnızlık, kültür ayırt etmeksizin bireylerin yaşamlarının belli dönemlerinde tecrübe ettikleri bir durum olarak insan varoluşunun en evrensel temalarından biridir. Yaşamımızın her safhasında etkin bir role sahip olduğundan yalnız belirli disiplinlerin uzmanlarınca-- felsefeciler, sosyologlar ve psikologlar gibi-- tartışılmamış insanlık tarihi boyunca pek çok yazarın eserine de konu olmuştur. Genel olarak yabancılaşma teması etrafında tartışılmış olan yalnızlık sorunsalı Rus Edebiyatında 'lüzümsuz adam' kavramıyla bambaşka bir veçhe kazanmıştır. Yalnızlık temasına paralel olarak aşk ve hayal temaları da pek çok edebi eserde kullanılmıştır. Aşk, hayal ve yalnızlık kavramlarını merkeze alan bu çalışma Dostoevski'nin Beyaz Geceler'i ile Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna adlı eserlerindeki ana karakterleri 'lüzümsuz adam' kavramı etrafında karşılaştırmalı olarak tartışan bir çalışmadır. ; Loneliness is a universal phenomenon that individuals experience at some point their lives regardless of their culture. Hence, the concept of loneliness has been repeatedly discussed and analyzed not only by philosophers, sociologists, psychologists, but also by a great number of writers all through history because of its pervasive role in our individual and social lives. While loneliness as a theme, in general, is employed along with the idea of alienation, in Russian literature, it seems to be related to the term of 'super?uous man.' The ideas of dream and love, likewise, have been re?ected in many works of art and literature. In this light, this paper, within a comparative framework, analyzes two outstanding works - Fyodor Dostoevsky's White Nights (1848) and Sabahattin Ali's Madonna in a Fur Coat (1943) - in terms of their main characters' super?uous tendencies diversi?ed by the themes of loneliness, dream, and love.